گلوکوم (آب سیاه) چیست؟ علل بروز، نحوه درمان و پیشگیری
آب سیاه یا گلوکوم نوعی از بیماری های چشمی است که می تواند با آسیب به عصب بینایی، باعث نابینایی فرد شود. گلوکوم (آب سیاه) در علم پزشکی چشم به عنوان سارق بینایی در نظر گرفته می شود؛ زیرا اغلب به تدریج و بدون علائم پیشرفت می کند تا زمانی که به مرحله از دست رفتن بینایی فرد برسد. در این مقاله، تمام مواردی که بایستی در مورد گلوکوم بدانید، از جمله علل، علائم، تشخیص، درمان و پیشگیری از آن را پوشش خواهیم داد. با عینک امیر همراه باشید.
گلوکوم یا آب سیاه چیست؟
آب سیاه چشم یا گلوکوم گروهی از بیماری های چشمی است که می تواند باعث آسیب به عصب بینایی شود و در صورت عدم درمان منجر به از دست دادن بینایی موقت و حتی نابینایی دائو فرد شود. عصب بینایی مسئول انتقال اطلاعات بصری از چشم به مغز است، بنابراین هر گونه آسیب به آن می تواند منجر به اختلال بینایی قابل توجهی شود.
حال که تا به این قسمت تشخیص دادیم که آب سیاه چیست، بایستی گفت که گلوکوم معمولا در اثر افزایش فشار داخل چشم ایجاد می شود که به عنوان فشار داخل چشمی (IOP) شناخته می شود. به طور معمول، مایعی به نام زلالیه در چشم گردش می کند و سپس از طریق شبکه ای از بافت به نام شبکه ترابکولار تخلیه می شود. با این حال، زمانی که این شبکه مسدود شود یا کارایی کمتری داشته باشد، IOP می تواند افزایش یابد، که به مرور زمان منجر به آسیب به عصب بینایی شود.
برای این که از علت بوجود آمدن آب سیاه چشم جلوگیری کنیم، علاوه بر موارد مهمی که در ادامه مطلب به آن اشاره می کنیم، مواردی دیگر در این بین وجود دارد که بایستی به آن توجه داشت؛ مانند ایجاد یک زمینه برای چشم ها به هنگام استفاده از کامپیوتر یا تلفن همراه. با خرید عینک بلوکنترل، سلامتی را به چشمان خود هدیه دهید و از بروز چنین بیماری هایی، دوری کنید.
بررسی و معرفی انواع گلوکوم
همان طور که اشاره کردیم، بیماری آب سیاه چشم گروهی از بیماری های چشمی است که خطر بسیاری برای افراد داشته و می تواند منجر به نابینایی دائم شود. قبل از این که به سراغ علائم آب سیاه چشم و درمان قطعی آب سیاه برویم، لازم است ابتدا با انواع گلوکوم آشنا شوید. این شناخت در صورت بروز این بیماری می تواند تاثیر بسیار خوبی در تشخیص آن به جای بگذارد.
گلوکوم با زاویه باز اولیه:
این نوع یکی از شایع ترین نوع آب سیاه است و زمانی رخ می دهد که کانال های عصبی چشم به مرور زمان مسدود می شود و در نتیجه فشار چشم افزایش می یابد. این افزایش فشار می تواند به عصب بینایی آسیب برساند و منجر به از دست دادن بینایی شود.
گلوکوم زاویه بسته:
این نوع آب سیاه زمانی رخ می دهد که عنبیه به جلو هل داده می شود و زاویه تخلیه چشم را باریک یا مسدود می کند. گلوکوم زاویه بسته می تواند باعث افزایش ناگهانی فشار چشم شود که در صورت عدم درمان به موقع می تواند به عصب بینایی آسیب برساند و منجر به از دست دادن دائمی بینایی شود.
گلوکوم با فشار طبیعی:
در این نوع آب سیاه، عصب بینایی آسیب می بیند، حتی اگر فشار چشم در محدوده طبیعی باقی بماند. علت دقیق این نوع گلوکوم ناشناخته است، اما ممکن است مربوط به جریان خون ضعیف به عصب بینایی باشد.
گلوکوم مادرزادی:
اگر به دنبال این هستید تا بدانید گلوکوم مادرزادی چیست، باید بگوییم که این نوع نادر از گلوکوم در بدو تولد وجود دارد و به دلیل ناهنجاری در توسعه سیستم تخلیه در چشم ایجاد می شود. علائم ممکن است شامل کدر شدن چشم ها، حساسیت به نور و اشک ریزش زیاد باشد.
گلوکوم ثانویه:
این نوع گلوکوم در نتیجه یک بیماری پزشکی دیگر مانند دیابت یا التهاب چشم ایجاد می شود. همچنین می تواند توسط برخی داروها مانند کورتیکواستروئیدها نیز به وجود آید. خوشبختانه این نوع گلوکوم معمولا نسبت به بقیه خطر کمتری داشته و با عمل آب سیاه چشم به راحتی درمان می شود.
هر نوع گلوکوم علل، علائم و گزینه های درمانی منحصر به فرد خود را دارد. مراجعه منظم به چشم پزشک برای نظارت بر علائم گلوکوم و دریافت درمان مناسب در صورت لزوم، ضروری است. پس از انجام درمان و بازگشت سلامتی بینایی خود، می‌توانید با بررسی عینک بلوکات و خرید یکی از بهترین برندهای آنها، از چشم‌های خود محافظت بیشتری کنید.
علل به وجود آمدن گلوکوم (آب سیاه)
درست است که تا به امروز، هر زمان که سوالی با مضمون ” گلوکوم چیست” برای افراد رخ داده است، پاسخ آن همواره این گونه بیان شده است که بیماری گلوکوم یک بیماری چشمی است که فشار زیاد بر عصب چشم نشات می گیرد؛ اما آیا این موضوع تنها علت آب سیاه است؟ آیا تاثیر گلوکوم بر عصب بینایی تنها به این دلیل است؟ جالب است بدانید که علت دقیق گلوکوم به طور کامل شناخته نشده است، اما عوامل متعددی وجود دارد ممکن است در ایجاد آن نقش داشته باشند:
افزایش فشار داخل چشم (IOP)
این موضوع مهم ترین عامل خطر برای ابتلا به گلوکوم (آب سیاه) است. وقتی فشار داخل چشم خیلی زیاد باشد، به مرور زمان به عصب بینایی آسیب می رساند.
سن
گلوکوم (آب سیاه) با افزایش سن، به ویژه پس از 60 سالگی، شایع تر می شود.
سابقه خانوادگی
اگر یکی از اعضای نزدیک خانواده شما مبتلا به گلوکوم است، شما در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این بیماری هستید.
قومیت
قومیت نیز یکی از علل آب سیاه است. به عنوان مثال، آمریکایی های آفریقایی تبار و افراد اسپانیایی تبار در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به انواع خاصی از گلوکوم هستند.
شرایط پزشکی
برخی شرایط پزشکی مانند دیابت، فشار خون بالا و بیماری قلبی می توانند خطر ابتلا به گلوکوم را افزایش دهند.
صدمات چشمی
صدمات شدید چشم می تواند به عصب بینایی آسیب برساند و خطر ابتلا به گلوکوم (آب سیاه) را افزایش دهد.
توجه به این نکته مهم است: همه افراد مبتلا به IOP بالا به گلوکوم مبتلا نمی شوند و همه افراد مبتلا به گلوکوم دارای IOP بالا نیستند. ممکن است عوامل دیگری در ایجاد این بیماری دخیل باشند که هنوز به طور کامل شناخته نشده اند. به هر حال بهترین راه این است که از چشمان خود مراقبت کنیم و آن ها در معرض بروز انواع بیماری ها قرار ندهیم. می توانیم با بررسی قیمت عینک کار با کامپیوتر و خرید آن، هنگام استفاده از کامپیوتر از بروز خشکی و فشار اضافی وارد شده به چشم خودداری کنیم تا به مراتب، پیشگیری از بروز چنین بیماری ها نیز انجام شود.
چگونه بیماری گلوکوم (آب سیاه) توسط پزشک تشخیص داده می شود؟
گلوکوم (آب سیاه) معمولا توسط چشم پزشک یا اپتومتریست، از طریق یک معاینه جامع چشم تشخیص داده می شود. این معاینه شامل چندین آزمایش برای ارزیابی سلامت چشم ها و تشخیص هر گونه علائم آب سیاه است. پس بررسی های انجام شده، درمان آب سیاه چشم آغاز می شود.
تونومتری
یکی از آزمایش های اولیه که برای تشخیص گلوکوم استفاده می شود، تونومتری است. این آزمایش فشار داخل چشم را که یک عامل خطر کلیدی برای ابتلا به این بیماری است اندازه گیری می کند. فشار بالاتر از حد طبیعی می تواند به عصب بینایی آسیب برساند و منجر به از دست دادن بینایی شود، بنابراین اندازه گیری این فشار بخش مهمی از فرآیند تشخیصی تشخیص آب‌سیاه است.
افتالموسکوپی
آزمایش مهم دیگر افتالموسکوپی است که شامل بررسی عصب بینایی در پشت چشم برای هر گونه علائم آسیب یا ناهنجاری می باشد. در گلوکوم، آسیب به عصب بینایی اغلب اولین علامت بیماری است و می توان آن را از طریق تغییر در ظاهر عصب در طول معاینه افتالموسکوپی تشخیص داد.
پریمتری
آزمایش میدان بینایی که همچنین به عنوان پریمتری نیز شناخته می شود، ابزار مهم دیگری در تشخیص گلوکوم حاد و معمولی است. این آزمایش میدان بینایی بیمار یا کل ناحیه ای را که هنگام نگاه مستقیم به جلو قابل مشاهده است، ارزیابی می کند. گلوکوم می تواند باعث از دست دادن تدریجی بینایی محیطی شود، بنابراین تشخیص هرگونه تغییر در میدان بینایی می تواند به تشخیص زودهنگام بیماری کمک کند.
گونیوسکوپی
گونیوسکوپی آزمایش مفید دیگری است که به ارزیابی زاویه تخلیه چشم برای تعیین باز یا بسته بودن چشم کمک می کند. اگر زاویه بسته باشد، می تواند فشار داخل چشم را افزایش داده و خطر ابتلا به گلوکوم را بالا ببرد.
توموگرافی انسجام نوری
توموگرافی انسجام نوری (OCT) یک فناوری جدیدتر است که به طور گسترده در تشخیص گلوکوم استفاده می شود. OCT از امواج نور برای ایجاد تصویری دقیق از عصب بینایی استفاده می کند و می تواند به تشخیص هرگونه تغییر در ساختار یا ضخامت آن کمک کند، که هر دو شاخص مهم علائم ظاهری گلوکوم هستند.
به طور کلی، تشخیص گلوکوم شامل ترکیبی از این آزمایشات و عوامل دیگری مانند سابقه خانوادگی و سن است. با تشخیص زودهنگام بیماری و شروع سریع درمان، بسیاری از افراد مبتلا به گلوکوم می توانند بینایی خود را حفظ کرده و از عوارض جدی آن جلوگیری کنند.
درمان انواع گلوکوم (آب سیاه)
تا به این قسمت ما تمامی موارد در رابطه با علائم گلوکوم، دلایل بروز آن و موارد پیرامون این موضوعات را در اختیار شما قرار دادیم. حال در این بخش قصد داریم روش های درمان آب سیاه در هر سطح مختلف را مورد بررسی قرار دهیم.
درمان گلوکوم زاویه باز اولیه
گلوکوم با زاویه باز اولیه (POAG) یک بیماری مزمن و پیشرونده چشم است که می تواند منجر به از دست دادن بینایی برگشت ناپذیر شود. اهداف درمانی برای POAG کاهش فشار داخل چشمی (IOP)، عامل خطر اولیه قابل اصلاح برای آسیب عصب بینایی و از دست دادن میدان بینایی است. چندین گزینه درمان گلوکوم برای مدیریت POAG وجود دارد، از جمله داروهای گلوکوم ، لیزر درمانی و جراحی.
دارو اغلب اولین خط درمان برای POAG است. قطره گلوکوم مانند آنالوگ های پروستاگلاندین، بتا بلوکرها، آلفا آگونیست ها و مهارکننده های کربنیک انیدراز نشان داده اند که به طور موثر فشار داخل چشم را کاهش می دهند. با این حال، پیروی از دارو می تواند چالش برانگیز باشد و عوارض جانبی مانند تاری دید، خشکی چشم و قرمزی ممکن است رخ دهد.
ترابکولوپلاستی با لیزر یکی دیگر از گزینه های درمانی برای POAG است. این روش شامل استفاده از لیزر برای افزایش خروج مایع زلالیه از چشم است که می تواند به کاهش فشار داخل چشم کمک کند. این روش معمولا در مطب انجام می شود و خطر عوارض کمی دارد.
در مواردی که درمان دارویی و لیزر درمانی موثر نباشد، ممکن است جراحی توصیه شود. ترابکولکتومی یک روش جراحی است که یک کانال عصبی جدید برای کاهش IOP ایجاد می کند. یکی دیگر از گزینه های جراحی کم تهاجمی، iStent نام دارد که شامل کاشت یک دستگاه کوچک در چشم برای بهبود خروج مایعات است.
به طور کلی، انتخاب درمان به عوامل مختلفی مانند شدت POAG، ترجیح بیمار و وجود سایر بیماری های چشمی بستگی دارد.
درمان گلوکوم زاویه بسته
گلوکوم زاویه بسته وضعیتی است که در آن سیستم عصبی چشم به دلیل نزدیک بودن عنبیه به زاویه سیستم مسدود می شود. این مشکل می تواند منجر به افزایش فشار داخل چشم شود که در ادامه باعث آسیب به عصب بینایی شده و در صورت عدم درمان منجر به از دست دادن بینایی می شود.
درمان آب سیاه زاویه بسته معمولا شامل داروهایی مانند قطره های چشمی است که به کاهش فشار داخل چشم کمک می کند. این قطره ها ممکن است شامل بتابلوکرها، آنالوگ های پروستاگلاندین، آگونیست های آلفا آدرنرژیک یا مهارکننده های کربنیک انیدراز باشند.
در برخی موارد، جراحی لیزر برای باز کردن زاویه تخلیه و بهبود جریان مایع از چشم توصیه می شود. دو نوع روش لیزری ممکن است مورد استفاده قرار گیرد:
- لیزر ایریدوتومی محیطی (LPI)
- ترابکولوپلاستی با لیزر LPI
لیزر ایریدوتومی محیطی شامل ایجاد یک سوراخ کوچک در عنبیه است تا مایع را از طریق زاویه سیستم عصبی عبور دهد، در حالی که ترابکولوپلاستی لیزری از انرژی لیزر برای تحریک شبکه ترابکولار برای افزایش خروج مایع استفاده می کند.
اگر داروها و درمان های لیزری موثر نباشند، ممکن است مداخله جراحی ضروری باشد. انواع مختلفی از جراحی ها در دسترس هستند، از جمله ترابکولکتومی، جراحی شانت لوله، و روش های cyclodestructive. هدف این جراحی ها ایجاد یک کانال عصبی جدید یا کاهش میزان مایع تولید شده توسط چشم برای کاهش فشار داخل چشم است.
اگر علائم گلوکوم زاویه بسته مانند درد چشم، قرمزی، تاری دید و هاله های اطراف نور را تجربه کردید، ضروری است که به سرعت به پزشک مراجعه کنید.
درمان گلوکوم با فشار طبیعی
یکی از درمان های اولیه برای گلوکوم با فشار طبیعی، کاهش فشار داخل چشمی (IOP) در چشم آسیب دیده است. در حالی که چندین دارو و مداخلات جراحی برای کاهش IOP وجود دارد، برخی از داروهای طبیعی نیز ممکن است به کاهش فشار و مدیریت علائم کمک کنند.
یکی از این روش های درمانی طبیعی، ورزش است. مشخص شده است که فعالیت بدنی منظم تاثیر مثبتی بر IOP دارد، به ویژه در افراد مبتلا به گلوکوم با زاویه باز و فشار طبیعی. یک مطالعه نشان داده است که ورزش هوازی منجر به کاهش قابل توجهی در سطح IOP در شرکت کنندگان مبتلا به گلوکوم با زاویه باز و فشار طبیعی شده است. با این حساب پس باید بگوییم که بله! آب سیاه چشم درمان دارد و آن هم به راحتی، تنها انجام حرکات ورزشی است.
یکی دیگر از گزینه های آب سیاه چشم و درمان آن، رژیم غذایی سالم است. مصرف غذاهای غنی از آنتی اکسیدان ها مانند سبزیجات برگ سبز (درمان گیاهی آب سیاه چشم)، میوه ها، آجیل و غلات کامل ممکن است به محافظت از عصب بینایی در برابر آسیب ناشی از گلوکوم کمک کند. علاوه بر این، محدود کردن مصرف نمک و افزایش مصرف آب نیز می تواند به کاهش فشار داخل چشم در برخی افراد کمک کند.
طب سوزنی و سایر اشکال طب سنتی چینی نیز برای درمان گلوکوم با فشار طبیعی نیز استفاده شده است. این تکنیک ها بر بازگرداندن تعادل به سیستم های انرژی بدن و بهبود جریان خون در چشم ها تمرکز دارند که ممکن است به کاهش فشار داخل چشم و بهبود بینایی کمک کند.
در حالی که درمان های طبیعی برای گلوکوم می تواند در برخی موارد موثر باشد، مهم است که قبل از شروع هر رژیم درمانی جدید با یک پزشک مشورت کنید.
درمان گلوکوم (آب سیاه) ثانویه
حال که با علایم آب سیاه چشم ثانویه آشنا شدیم، بد نیست نگاهی به درمان آن بی اندازیم. گلوکوم (آب سیاه) ثانویه نوعی گلوکوم است که به عنوان عارضه بیماری زمینه ای دیگر چشم مانند یووئیت، آب مروارید یا تروما رخ می دهد. درمان گلوکوم ثانویه نه تنها بر کاهش فشار داخل چشمی (IOP)، بلکه بر درمان علت زمینه ای این بیماری نیز تمرکز دارد.
در مواردی که گلوکوم ثانویه به دلیل التهاب در چشم ایجاد می شود، ممکن است داروهای ضد التهابی مانند کورتیکواستروئیدها برای کنترل تورم و کاهش فشار داخل چشم تجویز شود. اگر التهاب شدید باشد، ممکن است داروهای خوراکی یا تزریقی لازم باشد.
اگر گلوکوم ثانویه ناشی از آب مروارید باشد، ممکن است برای برداشتن عدسی و کاهش فشار روی عصب بینایی به جراحی نیاز باشد. در برخی موارد، هم جراحی آب مروارید و هم ترابکولکتومی، یک روش جراحی که یک کانال عصبی جدید برای زلالیه ایجاد می کند، ممکن است برای مدیریت این بیماری ضروری باشد.
در مواردی که گلوکوم ثانویه در اثر تروما ایجاد می شود، درمان ممکن است به شدت آسیب بستگی داشته باشد. ممکن است داروها برای کاهش التهاب و درد تجویز شوند و ممکن است برای ترمیم هرگونه آسیب به چشم نیاز به جراحی باشد.
برای افراد مبتلا به گلوکوم ثانویه مهم است که معاینه چشمی منظم داشته باشند تا سطح IOP را کنترل کنند و اطمینان حاصل کنند که وضعیت به درستی مدیریت می شود. عدم درمان موثر گلوکوم ثانویه می تواند منجر به از دست دادن بینایی غیر قابل برگشت شود.
درمان آب سیاه مادرزادی
گلوکوم مادرزادی یک بیماری چشمی نادر اما جدی است که نوزادان و کودکان خردسال را تحت تاثیر قرار می دهد. این بیماری زمانی اتفاق می‌افتد که سیستم عصبی چشم توسعه غیرعادی داشته باشد که منجر به افزایش فشار داخل چشم می شود. در صورت عدم درمان، گلوکوم مادرزادی می تواند باعث آسیب جبران ناپذیری به عصب بینایی شود و منجر به از دست دادن دائمی بینایی شود.
درمان گلوکوم (آب سیاه) مادرزادی معمولا شامل جراحی برای کاهش فشار داخل چشم (IOP) داخل چشم است. چندین گزینه جراحی وجود دارد، از جمله ترابکولکتومی، گونیوتومی و کاشت دستگاه های کانال عصبی. انتخاب جراحی بستگی به شدت بیماری و سن کودک دارد.
ترابکولکتومی رایج ترین روش جراحی برای درمان گلوکوم مادرزادی است. در طی این روش، سوراخ کوچکی در قسمت سفید چشم (صلبیه) ایجاد می‌شود تا مایع از چشم خارج شود و IOP پایین بیاید. گونیوتومی یک جراحی کمتر تهاجمی است که شامل برداشتن بخش کوچکی از بافتی است که کانال‌های تخلیه در چشم را مسدود می‌کند.
در برخی موارد، کاشت دستگاه های کانال های عصبی ممکن است ضروری باشد. این دستگاه ها لوله های کوچکی هستند که با جراحی در چشم کاشته می شوند تا به تخلیه مایع اضافی و کاهش IOP کمک کنند. پس از جراحی، نظارت دقیق بر IOP کودک و اطمینان از حفظ آن در سطح ایمن بسیار مهم است. قطره های چشمی یا سایر داروها نیز ممکن است برای کمک به کنترل فشار داخل چشم تجویز شوند.
به طور کلی، تشخیص زودهنگام و درمان سریع برای مدیریت موفق گلوکوم مادرزادی و حفظ بینایی در کودکان مبتلا بسیار مهم است.
افراد مبتلا به گلوکوم (آب سیاه) باید چه نکاتی را رعایت کنند؟
اگر مبتلا به گلوکوم هستید، رعایت نکاتی خاص برای کمک به مدیریت این بیماری و جلوگیری از کاهش بیشتر بینایی مهم است. در اینجا چند نکته کلیدی وجود دارد که باید در نظر داشته باشید:
- معاینات منظم چشم: به طور منظم به چشم پزشک مراجعه کنید و حداقل سالی یک بار یک معاینه جامع چشم انجام دهید. این موضوع به پزشک کمک می کند تا هرگونه تغییر در بینایی شما را کنترل کند و برنامه درمانی شما را در صورت نیاز تنظیم کند.
- به برنامه درمانی خود پایبند باشید: از قطره های چشمی یا سایر داروهای تجویز شده خود دقیقا طبق دستور پزشک استفاده کنید. بدون مشورت با پزشک خود، دوزها را نادیده نگیرید یا مصرف دارو را قطع نکنید.
- سایر شرایط سلامتی را مدیریت کنید: برخی از شرایط سلامتی، مانند دیابت و فشار خون بالا، می توانند خطر از دست دادن بینایی در اثر گلوکوم (آب سیاه) را افزایش دهند. برای مدیریت گلوکوم در جوانی یا هر سنی و بررسی این شرایط و تحت کنترل نگه داشتن آن، با پزشک خود همکاری کنید.
- از چشمان خود محافظت کنید: هنگام ورزش یا انجام سایر فعالیت هایی که می تواند منجر به آسیب چشم شود، از عینک محافظ استفاده کنید. از مالیدن چشم ها خودداری کنید که می تواند فشار چشم را افزایش دهد و آب سیاه را تشدید کند.
- سبک زندگی سالمی داشته باشید: حفظ یک رژیم غذایی سالم، ورزش منظم و پرهیز از سیگار همگی می تواند به محافظت از چشم و سلامت کلی شما کمک کند.
با رعایت این نکات می توانید به مدیریت گلوکوم خود کمک کرده و خطر از دست دادن بیشتر بینایی را کاهش دهید.
سوالات متداول
آب سیاه چیست و علت بروز آن؟
گلوکوم گروهی از بیماری های چشمی است که می تواند باعث آسیب به عصب بینایی و از دست دادن بینایی شود. اغلب با فشار بالا در داخل چشم همراه است، اما می تواند با فشار طبیعی یا کم نیز رخ دهد.
چه کسانی در معرض خطر ابتلا به گلوکوم هستند؟
هر کسی ممکن است به گلوکوم مبتلا شود، اما برخی عوامل می‌توانند خطر ابتلا را افزایش دهند. این موارد شامل داشتن سابقه خانوادگی ابتلا به گلوکوم، سن بالای 60 سال، داشتن برخی شرایط پزشکی مانند دیابت یا فشار خون بالا و استفاده طولانی مدت از داروهای استروئیدی است.
علائم آب سیاه چیست؟
در مراحل اولیه، گلوکوم ممکن است علائم قابل توجهی ایجاد نکند. با پیشرفت این بیماری، ممکن است کاهش تدریجی بینایی را تجربه کنید، که معمولا با دید محیطی (جانبی) شروع می شود. همچنین ممکن است متوجه هاله های اطراف نور، تاری دید یا باریک شدن میدان بینایی خود شوید.
آب سیاه چگونه تشخیص داده می شود؟
یک معاینه جامع چشم برای تشخیص گلوکوم مورد نیاز است. چشم پزشک فشار داخل چشم شما (IOP) را اندازه گیری می کند، عصب بینایی شما را معاینه می کند و میدان بینایی شما را آزمایش می کند. آنها همچنین ممکن است از تست های تصویربرداری مانند توموگرافی انسجام نوری (OCT) برای مشاهده بهتر عصب بینایی شما استفاده کنند.
آیا آب سیاه قابل درمان است؟
بله، جدیدترین درمان گلوکوم روش درمانی برای کمک به مدیریت گلوکوم و جلوگیری از کاهش دید بیشتر وجود دارد. اینها ممکن است شامل قطره چشم، داروهای خوراکی، لیزر درمانی یا جراحی باشد. برنامه درمانی خاص به نوع و شدت گلوکوم شما بستگی دارد. با درمان مناسب و نظارت منظم، بسیاری از افراد مبتلا به گلوکوم قادر به مدیریت وضعیت و حفظ بینایی خود هستند.
